4 yıldır halk kütüphanesinde çalışmaktayım.
4 yıldır elimden birçok kitap geçti, kütüphanemizdeki çoğu kitaba dokundum, baktım veya inceledim.
Okuyucularımızın inceleyip özenle seçip okuduktan sonra iade ettiği çoğu kitaba ben de heyecanla baktım. Okuduğu kitaplar bir nevi kişinin kim olduğunu söylerdi bize. Ben de bakardım, kim ne okumuş. Sevip sevmediğini sorardım, kitapta ne anlatıldığını sorardım. Bunlar mesleğimizin getirdiği küçük mutluluklardı.
...
Derken pandemi ile her ÅŸey deÄŸiÅŸti.
İade alırken heyecan ile baktığım kitaplara şimdi maalesef ve üzülerek endişeyle bakıyorum. Kitaba dokunmak istemiyorum. Benim gibi diğer okuyucular da kişilerin getirdiği iade kitapları çok sever, o kitaplardan ödünç alırlardı. Şimdi bu kavram hepimize çok uzaktı. Artık iade gelen kitaplara, insanların eski zamanlarda cüzzamlı hastalara baktığı gibi bakıyorduk. Kitapları karantina kutularına koymadan raflarına dahi yerleştiremez hale geldik. Bir kütüphaneci için bu durum öyle üzücü ki... Herkes için. Çünkü halk kütüphanesinde çalışmak, evet yaşamlarımızın devamı için para kazandıran bir meslek fakat asla bununla sınırlı değil. Ne bir kalıba sokulabilir, ne de bir kurala sığdırılabilir. Toplumun her kesiminden her yaş aralığı ile kolayca iletişime geçtiğimiz, hiçbir çıkar olmadan karşılıklı saygı ve nezaket duygusu içerisinde paylaşım yaptığımız bir kurum. İlk çağlardan bugüne toplumların ilerleyebilmesi için çoğu meslekten önce ihtiyaç duyulmuş yegane bir oluşum.
Şimdi yeni düzenimizde, üzüldüğümüz durumlar, mesafeli kaldığımız ve kalmak zorunda olduğumuz tüm okuyucularımız, kütüphaneci arkadaşlarımıza rağmen yine de hayatta olmanın sevinciyle yaşıyoruz. İnsani iç güdülerimizle her duruma alışıyoruz. İnsanların kendilerini korurken iyice bunalıp yalnızlaştıkları dünyalarını yine kitaplarımızla aydınlatmaya çalışıyoruz. Yalnızlıklarını paylaşmak için, fayda sağlamak için, "daha iyi ne yapabiliriz" düşüncesi ile durmadan çalışıyoruz. Her zaman da çalışacağız.
Tüm zorluklara rağmen kitaplarımızın onları bırakmadığı gibi okuyucularımız da bizleri yalnız bırakmadığı için teşekkür ediyorum. Kütüphaneler insan ile anlamlı. İnsan için var. İç huzurumuzun daha sakin olduğu zamanlarda, daha çok buluşmak dileğiyle ♥
Sarah BaÅŸtan
İzmir Atatürk İl Halk Kütüphanesi